W naszym społeczeństwie jest małe przyzwolenie na żałobę a jeśli już ktoś ją przeżywa inaczej niż to jest ogólnie przyjęte, często spotyka się z niezrozumieniem i oceną
Rzadko rozmawiamy o śmierci, o stracie, boimy się ich, wypieramy, łudzimy się że nas nie dotyczą a przecież to jedna z niewielu pewnych rzeczy jaka nas prędzej czy później spotka:)
Sami nie pozwalamy sobie na przeżywanie żałoby
Czasem nie jesteśmy świadomi, że ją przeżywamy
A przecież żałoba pojawia się naturalnie i bardzo często nam towarzyszy nawet jak jej nie zauważamy
Żałoba po życiu, które się skończyło
Po życiu, które się nigdy nie wydarzyło
Żałoba po miłości, która odeszła
Po pracy, którą kończymy
Po miejscu, które opuszczamy
Żałoba po marzeniach, które się nie spełniły
Żałoba po dzieciństwie, którego nigdy nie mieliśmy
Po dzieciństwie, za którym tęsknimy a które już nie wróci
Żałoba po każdej stracie, która nas niespodziewanie dotknęła
Żałoba jest naturalnym elementem krajobrazu, nie da się jej obejść
Blokowanie jej grozi że utknie w nas na dłużej
Każdy przeżywa żałobę inaczej, w innym czasie, sposobie, dynamice
żałoba jest czymś bardzo osobistym i niepowtarzalnym
Możesz wybrać sposób w jaki ja przeżywasz
Jak towarzysz innym w przeżywaniu żałoby, czy dajesz im wolność?
Żałoba jest po coś
czasem zostaje na chwile czasem na dłużej
Ale zawsze robi miejsce na n o w e
Moment żegnania się ze starym to moment, w którym stajemy się kimś innym
Żałoba ma magiczna moc domykania czegoś i transformowania tej energii
To piękne uczucie którego całe życie się bałam, bo zwykle na nie sobie nie pozwalam
